عزیزم
عزیزم 
من امیدی را در خود بارور ساخته‌ام
تار و پودش را با عشق تو پرداخته‌ام
مثل تابیدن مهری در دل،
مثل جوشیدن شعری در جان،
مثل بالیدن عطری درگل،
جریان خواهم یافت .
مست از عشق تو،
ازعمق فراموشی راه خواهم افتاد
باز از ریشه به برگ . . .
باز از«بود» به «هست». . .
باز از خاموشی تا فریاد. . ..
.gif)
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
